دین یهود:
بر خلاف دیگر دین های ابراهیمی (مسیحیت و اسلام) نشان کمی از شیطان در کتب اصلی دین یهود وجود نداره. تنها دو اشاره ی جدی در کتب یهود وجود داره.
یکی اشراه ای به "مار" که آدم و حوا را در بهشت فریب می ده تا از میوه ی بهشتی بخورن. (با گذر زمان، در تفاسیر، این مار به عنوان همون شیطان شناخته شده.)
و دوم جایی که شیطان مطرح می شه داستان حضرت ایوب هست. دقت کنین که این در تورات (کتاب اصلی دین یهود نیست) بلکه در قسمتی از عهد قدیم هست که بعد از تورات بهش اضافه شده. داستان حضرت ایوب در عهد قدیم جالبه پس در مطلبی در آینده براتون نقل می کنم.
ولی به هر حال، جز یکی دو مورد، دیگه در کتاب های اصلی دین یهود نشانه ای از شیطان نیست.
با گذر زمان و الحاق شدن مطالب جدید به یهودیت، مفهوم شیطان هم رفته رفته بیشتر در این دین دیده می شه. نظریه هایی وجود داره که ادعا می کنه که یهودی ها مطالب الحاقی مربوط به شیطان در دینشون رو از دین های دیگه قرض گرفته اند.
جالبه که بدونین کلمه ی "ها-سیطان" (از قصد با "س" نوشتم) یه کلمه ی عبری هست به معنای: "حریف" یا "دشمن". احتمالا کلمه ی شیطان از همین کلمه می آد.
دین مسیح:
در جاهای مختلفی از اناجیل اربعه (همون طور که می دونین صدها انجیل مختلف توی دنیا وجود داره که 4تاشون معروفن که بهشون اناجیل اربعه گفته می شه) به شیطان اشاره شده. و در جای جای این اناجیل، اسم ها و لقب های مختلفی برای شیطان در نظر گرفته شده. وسوسه گر، امتحان گر، تهمت زن، لوسیفر، اژدها، مار پیر، شاهزادهی جهان، الهه ی جهان و غیره از اسمهای شیطان در انجیل هستند.
شیطان در مسیحیت، اصلی ترین از چندین و چند فرشته الهی است که علیه خدا قیام کردند و "فرشته های سقوط کرده" لقب دارن. به این فرشته های یاقی "دیو" گفته می شه (demon). این فرشته ها در واقع همان فرشته های طرد شده، رانده شده، یا رجیم هستند.
(مجسمه ی فرشته ای رانده شده - مادرید، اسپانیا)
The Fallen Angel at Plaza del Ángel Caído
ناگفته نمونه که در اکثر فرقه های مسیحیت، شیطان فقط تا جایی می تونه عمل کنه که خدا بهش اجازه بده. یعنی اگر خدا بخواد می تونه جلوی فعالیت شیطان رو بگیره.
همون طور که می دونین مسیحیت تعداد زیادی شاخه های مختلف داره و در موارد متعدد شاخه ها با هم مخالف هستن. پس من دارم مسائل کلی رو اینجا می نویسم که حالت عامه تری داره -مثل ماجرای معروف مار (شیطان) که آدم و حوا رو فریفت.
در انجیل های معروف ماجراهای مختلفی از شیطان ها وجود داره و مقابله ی مسیح با اونها. به عنوان مثال در مارک باب 5 آیات 1 الا 20 (Mark 5:1-20) حضرت مسیح با مردی رو به رو می شه که چندین شیطان او رو تصاحب کردن. در منابع مسیحی متعددا با داستان هایی مواجه شدم که نشون دهنده ی تصاحب شدن افراد توسط دیوها داشت و مقابله مسیح با دیوهای تصاحب کننده و نجات دادن فرد تصاحب شده. امروزه کلیسای کاتولیک هنوز نجات افراد تصاحب شده رو اجرا می کنه و اسم این کار اکسورسیزم هست.
بنا بر انجیل متی (باب 4) و لوقا (باب 4)، در ابتدای وزارت (نبوت) حضرت مسیح، شیطان تلاش کرد تا حضرت رو وسوسه کنه و در آخر نتونست. جالبه که توی مکالمه ی مسیح و شیطان، شیطان برای پیش بردن استدلالش از آیاتی از کتاب یهود استفاده می کنه (که نشون دهنده ی علم شیطانه)، و مسیح هم برای جواب دادن به شیطان از آیات دیگه ی متن استفاده می کنه. باب 4 متی (آیات 1 الا 11):
«1 آنگاه "روح خدا" عیسی را به بیابان برد تا در آنجا شیطان او را وسوسه و آزمایش کند.
2 عیسی در آن زمان برای مدت چهل شبانه روز روزه گرفت. پس در آخر بسیار گرسنه شد.
3 در این حال شیطان سراغ او آمد و او را وسوسه کرد و گفت: اگر این سنگ ها را تبدیل به نان کنی، ثابت خواهی کرد که فرزند خدا هستی.
4 اما عیسی به او گفت: نه، من چنین نخواهم کرد. زیرا کتاب آسمانی می فرماید: نان نمی تواند روح انسان را سیر کند؛ بلکه فقط کلام خداست که می تواند نیاز درونی او را برآورده سازد.
5 سپش شیطان او را به شهر اورشلیم برد و بر روی بام خانه ی خدا قرار داد.
6 و به او گفت: خود را از اینجا (به پایین) بینداز و ثابت کن که فرزند خدا هستی؛ چون کتاب آسمانی می فرماید: خدا فرشتگان خود را خواهد فرستاد تا تو را از خطر حفظ کنن... آن ها نخواهند گذارد که حتی پایت به سنگ بخورد.
7 عیسی جواب داد: بلی، ولی همان کتاب نیز می فرماید: که خداوند را بی جهت آزمایش مکن.
8 سپس شیطان او را به قله ی کوه بسیار بلندی برد و تمام ممالک جهان و شکوه و جلال آن ها را به او نشان داد
9 و گفت: اگر زانو بزنی و مرا سجده کنی، همه ی این ها را به تو می بخشم
10 عیسی به او گفت: دور شو ای شیطان! کتاب مقدس می فرماید: فقط خداوند را بپرست و تنها از او اطاعت کن
11 آنگاه شیطان دور شد و فرشتگان آمدند و عیسی را خدمت کردند.»
در نزدیک های آخر انجیل در نامه ی یهودا به صورت گذری به یک ماجرای جالب اشاره شده که خیلی مهم نیست؛ ولی چون من خوشم اومد ازش، براتون نقل می کنم. ماجرا در مورد بحث و جدال بین شیطان و رئیس فرشته ها "میکائیل" بر سر بدن حضرت موسی بعد از مرگ حضرت موسی است. البته فقط به این ماجرا اشراه می شه دیگه توضیحی در موردش داده نمی شه که جدل سر چی بوده یا چه جوری تموم می شه! ولی خوب کلا برام جالب بود (نامه ی یهودا آیه های 9 و 10):
«9 ... میکائیل، رئیس فرشتگان، وقتی با شیطان بر سر جسد موسی بحث می کرد، به خود اجازه نداد به او تهمت بزند و اهانت کند؛ بلکه فقط گفت: "خداوند تو را توبیخ فرماید!"
10 اما این اشخاص هر چه را که نمی فهمند مسخره می کنند و ناسزا می گویند؛ ایشان همچون حیوانات بی فهم، دست به هر کاری که دلشان می خواهد می زنند، و به این ترتیب، به سوی نابودی و هلاکت می شتابند.»
نقاشی زیر ماجرای فوق رو نشون می ده. هنر دوستان می تونن این نقاشی رو در کلیسای Santa Maria della Concezione در رم پیدا کنن:
و در آخر...
در منابع مسیحی حرف از بازگشت حضرت مسیح به کره ی زمین زده می شه و نبرد نهایی بین او و سپاهاین پاکش و شیطان و سپاهیان پلیدش. بنا به اعتقاد اکثر فرقه های مسیحیت، در این نبرد شیطان شکست نهایی رو می خوره، و همراه همه ی افراد و فرشته های پلید به "دریای آتش" رانده می شه و پلیدی برای همیشه از بین می ره.
نظرات شما عزیزان:
تاريخ : جمعه 13 بهمن 1391 | 10:30 | نویسنده : علی خزایی |
تبادل
لینک هوشمند
<-PollName->
آمار
وب سایت:
